2.4 Δημοσιεύσεις με υψηλή απήχηση

Σημαντικό κριτήριο για την αποτίμηση της απήχησης των επιστημονικών δημοσιεύσεων αποτελεί η κατάταξή τους μεταξύ των δημοσιεύσεων που δημοσιεύθηκαν παγκοσμίως το ίδιο έτος, στην ίδια θεματική περιοχή, και είχαν υψηλή απήχηση. Οι σχετικοί βιβλιομετρικοί δείκτες αναφέρονται στις δημοσιεύσεις (αριθμός ή ποσοστό επί του συνόλου των δημοσιεύσεων) που κατατάχθηκαν σε παγκόσμιο επίπεδο στο 1%, 5%, 10%, 25% και 50% των δημοσιεύσεων με την υψηλότερη απήχηση ανά έτος και θεματική περιοχή. Όταν η ποσοστιαία κατανομή των δημοσιεύσεων με υψηλή απήχηση μιας χώρας προσεγγίζει ή υπερβαίνει την παγκόσμια κατανομή 1%, 5%, 10%, 25% και 50%, η χώρα θεωρείται ότι προσεγγίζει ή υπερβαίνει αντίστοιχα τον παγκόσμιο μέσο όρο.

 

Την πενταετία 2010-2014, τόσο ο αριθμός όσο και η κατανομή των ελληνικών δημοσιεύσεων με υψηλή απήχηση καταγράφουν σημαντική βελτίωση. Ειδικότερα, 860 ελληνικές δημοσιεύσεις κατατάχθηκαν παγκοσμίως στο 1% των δημοσιεύσεων με υψηλή απήχηση, 3.488 δημοσιεύσεις στο 5%, 6.375 δημοσιεύσεις στο 10%, 14.629 δημοσιεύσεις στο 25% και 27.212 δημοσιεύσεις στο 50% (Διάγραμμα 2.4.1). Η κατανομή των ελληνικών δημοσιεύσεων που διαμορφώνεται με βάση το κριτήριο της υψηλής απήχησης είναι 1,6%, 6,4%, 11,7%, 26,7% και 49,7%, αντίστοιχα. Με την εξαίρεση της κατηγορίας του 50%, η Ελλάδα ξεπερνά τον παγκόσμιο μέσο όρο σε όλες τις άλλες κατηγορίες.  

 

Διάγραμμα 2.4.1

Yψηλή απήχηση: κατάταξη στο top 1%, 5%, 10%, 25% και 50% των δημοσιεύσεων με υψηλή απήχηση σε παγκόσμιο επίπεδο.

Μεγέθυνση

 

Σημαντική είναι η συμμετοχή / ηγεσία των Ελλήνων επιστημόνων στις δημοσιεύσεις με υψηλή απήχηση. Σε ποσοστό 28,5% των δημοσιεύσεων με ελληνική συμμετοχή που ανήκουν στο top 1%, ο πρώτος συγγραφέας προέρχεται από ελληνικό φορέα. Στο top 5% το ποσοστό αυτό ανέρχεται σε 42,0%, στο top 10% σε 47,6%, στο top 25 σε 56,0%, και στο top 50 σε 62,5% (Διάγραμμα 2.4.2). Τα ποσοστά αυτά ωστόσο εμφανίζονται μειωμένα σε σχέση με την πενταετία 2008-2012 που παρουσιάστηκε στην αμέσως προηγούμενη μελέτη του ΕΚΤ.

 

Διάγραμμα 2.4.2

Μεγέθυνση